Με την εκδήλωση για τον τρόπο με τον οποίο η λογοτεχνία βοηθάει και στις σχολικές επιδόσεις αλλά και στην διεύρυνση του πνευματικού ορίζοντα των παιδιών ,η συγγραφέας κ.Μητσιάλη Αλεξάνδρα ,μας έβαλε σε πολύ δυνατούς προβληματισμούς.Στην εκδήλωση ,αναφέρθηκε ο κυρίαρχος ρόλος του περιβάλλοντος-οικογένειας, στην ανάπτυξη της αγάπης για την λογοτεχνία.Ελπίζουμε να συνεχίσουμε,με τους γονείς και τη συγγραφέα την επαφή μεταξύ μας και μέσα από το διάβασμα.

Ευχαριστούμε πολύ όσους και όσες βρεθήκατε στην εκδήλωση του Δημοτικού Σχολείου.

Ανακοίνωση

Σας ενημερώνουμε ότι η Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, στο πλαίσιο του περιοδικού «Ο Μικρός Ευκλείδης» που εκδίδει, διοργανώνει τον 11ο Μαθητικό Διαγωνισμό στα Μαθηματικά, με τίτλο «Παιχνίδι και Μαθηματικά», για μαθητές Δημοτικού.

Ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στις 9 Μαρτίου 2018, ημέρα Παρασκευή, για τους μαθητές των Ε’ και ΣΤ’ τάξεων, κατά τις ώρες 08:15 έως 10:15, με σχετική τροποποίηση του ωρολογίου προγράμματος. Η συμμετοχή στο διαγωνισμό είναι προαιρετική και μπορούν να λάβουν μέρος μαθητές από όλα τα Δημοτικά Σχολεία της χώρας, με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων/κηδεμόνων τους. Ο παιδαγωγικός σκοπός του διαγωνισμού είναι : να αντιληφθούν οι μαθητές ότι τα μαθηματικά κρύβουν ομορφιά και προσφέρουν πολλές δυνατότητες στη ζωή μας, να εκτιμήσουν τη χρήση των μαθηματικών σε πολλές εφαρμογές, να χρησιμοποιήσουν τη μαθηματική τους σκέψη σε ευχάριστα και έξυπνα προβλήματα.

Ανακοίνωση

Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 τα παιδιά της Α΄,Β΄και Γ΄τάξης θα ανέβουν με τους γονείς τους στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου για εκκλησιαμό.Τα παιδιά της Δ΄,Ε΄και Στ΄τάξης θα συνοδεύσουν την σημαία στην εκκλησία στις 9:00 .

Ο Δ/ντης και ο σύλλογος διδασκόντων

Μήνυμα για τους τρεις Ιεράρχες
«…Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά, οι ψυχές, οι γνώμες, τα σώματα και όλα εκείνα με τα οποία τρέφονται τα σώματα. Κοινός είναι ο Θεός, κοινή η ευσέβεια, κοινή η σωτηρία, κοινά τα αγωνίσματα, κοινοί οι πόνοι, κοινά τα στεφάνια τη δόξας. Οι πολλοί ένας είναι και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς…» Τα παραπάνω αναφέρονται στις Ασκητικές Διατάξεις του Μ. Βασιλείου (τομ.57 σ.42-43).

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα οι άνθρωποι των γραμμάτων και ειδικότερα όσοι εμπλεκόμαστε στη μαθησιακή διαδικασία, δάσκαλοι και μαθητές όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης , τιμάμε τους τρεις μεγάλους αυτούς αγίους, τον Βασίλειο τον Μέγα, το Γρηγόριο το θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο, αναγνωρίζοντάς τη σημαντική προσφορά τους και προβάλλοντάς τους ως διαχρονικά πρότυπα δασκάλων και μαθητών. Σήμερα ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Πολλούς αιώνες πριν την επινόηση του όρου αυτού πρώτα η Εκκλησία μίλησε τη γλώσσα της οικουμενικότητας. Την οικουμενικότητα τη βλέπουμε στη ζωή και στο έργο των τριών Ιεραρχών: είναι για αυτούς μία βιωμένη εμπειρία ζωής. Γεννημένοι σε οικουμενικό περιβάλλον και μορφωμένοι κοντά στους εθνικούς και ιουδαίους δασκάλους της εποχής τους ένιωθαν την οικουμενικότητα του μηνύματος της εκκλησίας του Χριστού στην ίδια τους την υπόσταση. Αυτοί ένωσαν την ανατολή με τη δύση, αυτοί τον αρχαίο με το νέο κόσμο του Χριστιανισμού. Η οικουμενική αυτή διάσταση της σκέψης των πατέρων της εκκλησίας είναι η απάντηση στα αρνητικά της παγκοσμιοποίησης του σήμερα. Είναι η θέση της Εκκλησίας η οικουμενικότητα: O σύγχρονος θεολόγος Μάριος Μπέγζος λέει: «Οι ορθόδοξοι συνδυάζουν την επιβίωση με τη συμβίωση. Αυτό εξυπονοεί το σεβασμό στη διαφορετικότητα και θεμελιώνει την οικουμενικότητα ποιοτικά. Οικουμενικότητα σημαίνει η προτεραιότητα της διαφοράς. Η παγκοσμιοποίηση πρέπει να μετουσιωθεί σε οικουμενικότητα».Η άγνοια του πλησίον, η παράλειψη του σεβασμού της διαφορετικότητας, οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα δημιουργούν τον φονταμεταλισμό και τον κάθε είδους φανατισμό που τον απορρίπτει και το ιερό Ευαγγέλιο. Το πού μπορεί να οδηγήσει ο φονταμεταλισμός το γνωρίζει πλέον καλά όλη η ανθρωπότητα.

Ο Μ. Βασίλειος στα έργα του παρουσιάζει την ιδανική μορφή κοινωνικής ζωής. Η ατομική ιδιοκτησία, οι αντιθέσεις, ο πλούτος και η αδικία καταδικάζονται. Αρνείται ότι μπορεί κάποιος να είναι δούλος, εξαιτίας των πολιτικών και κοινωνικών δεδομένων και αντιλήψεων. Τα αγαθά προορίζονται για όλους και αποβλέπουν, με την κτήση και χρήση τους, στην ευημερία όλων. Πρέπει να καλύπτουν πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, ενώ η υπέρβαση αυτού του μέτρου οδηγεί στην πλεονεξία, στην κοινωνική αδικία και την απανθρωπία. Ο άνθρωπος είναι «οικονόμος των αγαθών που έδωσε ο Θεός», «διαχειριστής του πλούτου και όχι ιδιοκτήτης». Και εξηγεί: «Πολλοί πλούσιοι πρόβαλαν το επιχείρημα: ποιον αδικώ, αφού όσα κατέχω είναι δικά μου; Ποια δικά σου; Ρωτά ο Βασίλειος. Από πού τα πήρες και τα έφερες στη ζωή; Είναι σαν να πηγαίνει κάποιος στο θέατρο πρώτος, να πιάνει την καλύτερη θέση και μετά να βγάζει έξω όσους έρχονται μετά από αυτόν θεωρώντας αποκλειστικά δικό του το θέαμα που προορίζεται για όλους. Αυτό κάνουν και οι πλούσιοι. Μαζεύουν τα αγαθά που είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους, τα θεωρούν αποκλειστικά δικά τους, επειδή πρόλαβαν αυτοί πρώτοι και τα πήραν». Αλλά και για τον Ιωάννη το Χρυσόστομο το σχήμα πλούσιοι-φτωχοί υπήρξε σταυρός. Εξηγεί λοιπόν ο Ιωάννης ότι ο αέρας η γη το οικόπεδο και τα υλικά είναι του Θεού. Έτσι και τα χρήματα είναι κοινά αφού είναι δώρο του Θεού και όχι δικά μας. Καταλαβαίνει κανείς τις πρωτοποριακές τους ιδέες για την εποχή τους και την οικουμενική τους αξία για όλες τις εποχές.

Η σκέψη των τριών ιεραρχών αποτελεί γνώμονα για την ελληνική παιδεία.. Η τεχνικοοικονομική ανάπτυξη είναι ένας από τους κύριους στόχους της παιδείας σήμερα. Παιδεία λοιπόν δίχως αξίες δεν υπάρχει. Οι τρεις Ιεράρχες έβλεπαν τον άνθρωπο ως κέντρο της δημιουργίας, όχι φυσικά ως κέντρο που για χάρη του πρέπει να λεηλατηθούν τα πάντα, αλλά ως κοινωνό του Θεού και προστάτη της φύσης. Τον θεωρούσαν πρόσωπο και όχι μάζα. Οι άνθρωποι δεν ήταν απρόσωπο σύνολο, αλλά ανεπανάληπτες προσωπικότητες που θα έπρεπε να διδάσκονται δια βίου. Η παιδεία είναι η ανύψωση του προσώπου, του κάθε προσώπου ξεπερνώντας το επίπεδο του ατόμου και οδηγεί στην αγάπη. Κλείνοντας λέει ο Μ. Βασίλειος: «Αυτός που αγαπάει τον συνάνθρωπό του δεν κατέχει τίποτε περισσότερο από αυτόν… Όσο κάποιος πλεονάζει στον πλούτο, τόσο υστερεί στην αγάπη».

Ο Περιφερειακός Διευθυντής
Α/θμιας&Β/θμιαςΕκπ/σης
Κεντρικής Μακεδονίας
Παναγιώτης Ζ. Ανανιάδης
Γεωλόγος-Θεολόγος

ΤΣΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Σας ενημερώνουμε ότι, με τη με αρ. πρωτ. 49/30-11-2017 Πράξη του ΔΣ του ΙΕΠ, η Υπηρεσία
μας προβαίνει σε έγκριση της δράσης με θέμα: « Η τσάντα στο σχολείο».
Με τη συγκεκριμένη δράση καθιερώνεται η παραμονή της σχολικής τσάντας των μαθητών/τριών
του Δημοτικού Σχολείου για τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο το μήνα, στο σχολείο. H τσάντα
των μαθητών/τριών παραμένει στο σχολείο την Παρασκευή, πριν από το Σαββατοκύριακο που

έχει αποφασιστεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου, έως την Δευτέρα.

Ο Δ/ΝΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ

Εκδρομή στο βουνό

Να ευχαριστήσουμε την οικογένεια Αποστολούδη ,που αφού μας  δέχτηκαν στο σπίτι τους με καλοσύνη και ευγένεια ,γεγονός δύσκολο, είμαστε 23 παιδιά  και δύσκολα μας δέχονται τόσους πολλούς,

  μας μίλησαν για την παραγωγή του κρασιού και την φροντίδα του κήπου και των ζώων ,που έχουν.

Ανατολικά φαίνεται το βουνό του Βερτίσκου , τόσο καθαρά.Στο βάθος ,επίσης ήταν και η Εγνατία Οδός.

Η γιαγιά της Σοφίας στην αυλή.Έχει ετοιμάσει και κέρασμα για όλους και όλες.

Ο κ.Αποστολούδης μας έδειξε τα αμπέλια του και μας μίλησε για την δύσκολη παραγωγή κρασιού.Στο σημείο αυτό μας εξήγησε πώς κάνει ανακύκλωση!

Κατεβήκαμε στο χωριό και  είδαμε  τον ανεμόμυλο του Αποστολούδη,δίπλα στο σχολείο.