“Ο Εγωιστής Γίγαντας” .. στο σχολείο μας


“Τα έχω όλα”.

Φώναξε δυνατά ο γίγαντας.Έχω τον κήπο μου ,σκεφτόταν .Κάθε μέρα έδινε εντολές στο κηπουρό πού να ρίξει  λίπασμα και ποιο φυτό να περιποιηθεί περισσότερο. Σ’αυτόν τον κήπο, όμως ,κρυφά ,κάθε μέρα μαζεύονται τα παιδιά και παίζουν, γιατί στη μικρή τους πόλη, δεν υπάρχει ελεύθερος χώρος. Κάποια μέρα ο Γίγαντας επιστρέφει και βλέπει τα παιδιά. Ενοχλημένος από τις φωνές τους τα διώχνει και υψώνει έναν πελώριο τοίχο στην είσοδο για να μην ξαναμπεί ποτέ κανείς. Από εκείνη τη στιγμή ο κήπος ερημώνει. Φεύγουν τα πουλιά, τα λουλούδια αρνούνται να φυτρώσουν, και στον κήπο απλώνεται το Χιόνι, ο Παγετός,  ο Βοριάς και το Χαλάζι. Ο πανέμορφος κήπος μεταβάλλεται σ’ένα απέραντο χειμωνιάτικο, παγωμένο τοπίο. Η Άνοιξη δεν ερχόταν ποτέ. Μέχρι τη μέρα που το κελάηδησμα ενός μικρούλη σπίνου και ένα μικρό αγόρι θα κάνουν τον Γίγαντα να καταλάβει το λάθος του. Η καρδιά του θα πλημμυρίσει για πρώτη φορά από αγάπη και ο πανέμορφος κήπος θα γεμίσει από χαρούμενα παιδιά.

Αφιερωμένο σε όσους/ες αισθάνονται γίγαντες. Σε όλους και σε όλες που βρέθηκαν σε μια δύσκολη στιγμή και ο θυμός θόλωσε το μυαλό τους. Σε όλα τα παιδιά που ζουν και χαίρονται την κάθε στιγμή και στο παιδί που κρύβουμε μέσα μας και μας ζητάει να μη το αφήσουμε μόνο του ξανά ποτέ.

Ο Γίγαντας έτρεξε κάτω με απερίγραπτη χαρά και βγήκε στον κήπο. Διέσχισε βιαστικά το γρασίδι και πλησίασε το παιδί. Κι όταν έφτασε πολύ κοντά του, το πρόσωπό του φούντωσε από θυμό κι είπε: «Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;». Στα χέρια του παιδιού ήταν τα σημάδια από δυο καρφιά και στα μικρά ποδαράκια πάλι σημάδια από καρφιά.

«Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» φώναξε ο Γίγαντας. «Πες μου, κι εγώ θα βγάλω το μεγάλο μου σπαθί και θα τον μακελέψω».
«Όχι! Μη!» απάντησε το παιδί «αυτές εδώ είν’ οι πληγές της Αγάπης».
«Ποιος είσαι;» είπε ο Γίγαντας, κι ένα αλλόκοτο δέος τον τύλιξε καθώς έπεφτε μπροστά στα πόδια του παιδιού. Το παιδί χαμογέλασε στο Γίγαντα και του είπε: «Κάποτε μ’ άφησες να παίξω στον κήπο σου, γι’ αυτό και σήμερα θα ’ρθεις μαζί μου στο δικό μου κήπο, στον Παράδεισο».

Κι όταν τα παιδιά έτρεξαν το απόγευμα στον κήπο, βρήκαν κάτω από το δέντρο το Γίγαντα νεκρό, σκεπασμένο με κατάλευκα λουλούδια.(Από το ΒΜ της Γλώσσας της Γ΄δημοτικού)

Μια παράσταση από τον Μικρό Βορρά.Την παράσταση  προγραμμάτισε η κ.Βασιλείου και παρακολούθησαν οι μαθητές/τριες της Α΄και του Γ1 την Πέμπτη 11 του Γενάρη.

102_2890