Στην επετειακή μας γιορτή για το Πολυτεχνείο ,οι μαθητές /τριες της Ε΄τάξης με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου,παρουσίασαν δρώμενο :Τι είναι ο περιορισμός ,όπου έγινε με παντομίμα ,πώς δρα αυτός που περιορίζει τους άλλους.
Στη συνέχεια παρουσιάστηκε το Χρονικό των Τριών Ημερών .Μερικά από τα τραγούδια που πλαισίωσαν την γιορτή:
“Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ”
“Ο Μέρμηγκας”
“Τα παιδιά ζωγραφίζουν”
“Λεβέντης”
Το Πολυτεχνείο μετά από 50 χρόνια έχει πάρει το δρόμο της ιστορίας.Νέοι που είχαν στον ουρανό τους ,τον ήλιο της δικαιοσύνης, με αποκοτιά και αποφασιστικότητα διέλυσαν το πείραμα του Μαρκεζίνη. Σήκωσαν ψηλά το χέρι, έμειναν στην Πύλη του Πολυτεχνείου ,τραγουδώντας απέναντι στο τάνκ και στην δικτατορία.
Μένει σε όλους μας να διαχειριστούμε συνετά ό,τι συνέβη τότε .Μένει να θυμόμαστε τι έγινε στην περίοδο της Χούντας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ισπανία με τον Φράγκο,στην Χιλή με τον Πινοσέτ και τον Αλιέντε.
Τα γεγονότα είναι σαν «ψάρια στον ωκεανό» όπως το έθεσε γλαφυρά ο E. H. Carr: “τα δεδομένα που θα πιάσει ο ιστορικός εξαρτώνται εν μέρει από την τύχη αλλά κυρίως από την θάλασσα που επιλέγει να αλιεύσει και τον εξοπλισμό που θα χρησιμοποιήσει. Γενικά, ο ιστορικός θα βρει τα γεγονότα που θέλει να βρει “.
Στο Πολυτεχνείο ο ιστορικός έγραψε τα συνθήματα που συμπυκνώνουν τα γεγονότα. Τρανό παράδειγμα το σύνθημα : Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.(Παπασυμεών Ελισσάβετ ΠΕ70)