Ο συγγραφέας του Μέλιου ,της Μελανής ,της Σηλουανής,του Πελεκάνου ήρθε στο σχολείο μας, την Δευτέρα 20 του Νοέμβρη 2023 .Η Β΄τάξη και η Α΄,στο πρώτο μέρος άκουσαν το βιβλίο :Ούτε νότα. Όλα αρχίσαν με το :Ντο ρε μι φα σολ λα..Κιθάρα και γιουκαλίλι βγήκαν από την θήκη του συγγραφέα. Αλλά οι νότες άρχισαν να “χορεύουν” δίπλα μας από τα αυτοσχέδια όργανα που ακουλούθησαν.Ένα μεγάλο κουτί ,ένα κουτί από ρόφημα σοκολάτας,καπάκια από αναφυκτικά,σωλήνας ,λάστιχο 3μ και ένα χωνί,καλαμάκια έγιναν όργανα και έβγαλαν νότες.
Στο τέλος όλοι μαζί παίξαμε μουσική, με μαέστρο τον συγγραφέα.
Στο δεύτερο μέρος η Α΄,η Δ΄και η Στ΄τάξη είδαν πώς δημιουργήθηκε η Σηλουανή και ο Πελεκάνος.
Εικόνες από την Παναγίτσα ,το χωριό που στήθηκε το βιβλίο :Σιλουανή ,όπου ο συγγραφέας ήταν δάσκαλος .Τα ονόματα και οι εικόνες ,είναι από τα βιώματά του.Σχεδόν τα πάντα που αφορούν τη Σιλουανή είναι μαγικά, ακόμα και το πώς ήρθε στον κόσμο ή πώς πήρε το όνομά της. Ό,τι σχετίζεται μ’ εκείνη χαρακτηρίζεται και από κάτι μεταφυσικό. Παρ’ όλα αυτά, είναι γήινη και αληθινή – και στο τέλος της μέρας, δεν είναι και τόσο διαφορετική από τα ξαδέρφια της. Η ουσιαστική διαφορά της είναι ότι εκείνη ακολούθησε τους φυσικούς νόμους και δεν άφησε να την αλλοτριώσει η ενασχόλησή της με πράγματα που θα την απομάκρυναν από τη φύση και τα θαύματά της. Σε απόλυτη συνάρτηση με το πολύ ταιριαστό όνομά της (το «Σιλουανή» προέρχεται από τον Silvanus, θεότητα των δρυμών των Λατίνων), είναι ένα παιδί του βουνού, της εξοχής. Επικοινωνεί με τη φύση γύρω της μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο. Παρατηρεί τις μικρές λεπτομέρειες που μπορεί να περάσουν απαρατήρητες από κάποιον με συνηθισμένο βλέμμα. Γι’ αυτήν, οι πυγολαμπίδες που φωτίζουν το σκοτάδι την ίδια ώρα κάθε απόγευμα είναι ένα θέαμα μοναδικό, το οποίο δεν χάνει ποτέ. Έχει μεγάλη καρδιά και ξεχωρίζει ενστικτωδώς το καλό από το κακό.
Ο Πελεκάνος,κατάφερε να μας μεταφέρει σε άλλη εποχή. Το βιβλίο είναι και ένας φόρος τιμής στον καλό δάσκαλο που έμαθε στα παιδιά γράμματα τότε, στα δύσκολα χρόνια, τότε που οι γονείς τους υπέγραφαν μ’ έναν σταυρό και έπεφταν θύματα απάτης επειδή δεν ήξεραν να διαβάζουν. Η απαρχή της μόρφωσης της ελληνικής κοινωνίας, η στιγμή που θα σηκώσει το βλέμμα από τη γη, θα σφουγγίσει τον ιδρώτα από το μέτωπο και θα μάθει να στοχάζεται τον εαυτό της και να ανακαλύπτει τον κόσμο. Ακούγεται σχεδόν το «κλικ» από τη φωτογραφική μηχανή του συγγραφέα που αιχμαλωτίζει αυτή τη στιγμή. Ο Πελεκάνος είναι όμως πρωτίστως αυτό που οφείλει να είναι κάθε μυθιστόρημα για παιδιά: μια συναρπαστική περιπέτεια. Με ανάγλυφα, σα λαξεμένα στο ξύλο από τον Στέργιο, τα πορτρέτα του ήρωα και των παράλληλων ηρώων (της Μαγδαληνής, του Βάιου, του επιστήθιου φίλου του Στέργιου, του μοναχού Μελίτωνα, των δασκάλων, της Αργυρώς, του κοριτσιού που ερωτεύεται ο Στέργιος, και άλλων), με ωραία συναρμοσμένες τις ιστορίες που μπαίνουν μέσα στην κυρίως αφήγηση του γλύπτη Αστέριου, καλή πλοκή και ωραίο ρυθμό, ο Πελεκάνος ως έννοια αποκτά την πολυδιάστατη μορφή του: Τεχνίτης που πελεκά το ξύλο, άνθρωπος που μορφώνεται (κατά το «ξύλο απελέκητο») και πουλί, πελεκάνος, που ανοίγει τα φτερά του και φτάνει μακριά μεταμορφώνοντας τον αυτοδίδακτο ταλαντούχο τεχνίτη της ύλης σε μορφωμένο καλλιτέχνη διεθνούς βεληνεκούς. Η μεταμόρφωση έρχεται με τη μόρφωση. Δάσκαλος στο επάγγελμα ο συγγραφέας δε σταματά να υπενθυμίζει με τα βιβλία του τι είναι καλό σχολείο («σχολείο είναι όπου μαθαίνεις», αλλά και όπου επιχωριάζει ο καλός δάσκαλος)..
Ο συγγραφέας απάντησε σε ερωτήσεις της Α΄,της Φρειδερίκης της Δ΄και της Πασχαλίνας της Στ΄.Οι απαντήσεις , θα είναι στο περιοδικό μας του Δεκεμβρίου.
