(γράφει η υπεύθυνη της Λέσχης κ.Μαυρίδου)
Σ’ αυτήν την πρώτη μας συνάντηση, γι’ αυτή τη χρονιά, τα βιβλία που πυροδότησαν τις συζητήσεις μας ήταν Ο επίμονος κηπουρός και ΗΦωνή της, δύο βιβλία τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, που έχουν όμως με ένα κοινό παρονομαστή :την ανθρώπινη δράση που παρεμβαίνει και καταπατά πανανθρώπινα δικαιώματα, προκαλώντας ασφυξία και αναπάντητα ερωτηματικά στο σύγχρονο πολιτισμό μας : Πόσο εξελίχθηκαν τελικά οι κοινωνίες τη στιγμή που ακόμη και στις μέρες μας καταβροχθίζει και εκμεταλλεύεται ο “δυνατός” τον “αδύναμο” , το ένα φύλο το άλλο;
Ο επίμονος κηπουρός
Ένα βιβλίο που είναι δυσεύρετο και που κατάφερε να γοητεύσει τη λέσχη μας! Κεντρικό θέμα η πολύπαθη ιστορία της αποικιοκρατούσας Αφρικής και μιας υποβόσκουσας ερωτικής ιστορίας ανάμεσα σε ένα διπλωμάτη και τη σύζυγό του, μια ακτιβίστρια δικηγόρο!! Το ενδιαφέρον του αναγνώστη διατηρείται μέσα από ζωντανούς διαλόγους, με πολλές αναδρομές μέσα στο χρόνο και οι ηρωες ξεδιπλώνονται μπροστά σου μέσα από μια προσέγγιση ψυχογραφηματος, στοιχεία δοσμενα με τόνο σκωπτικό. Ένα δημοσιογραφικό αστυνομικό μυθιστόρημα με ενδιαφέρουσα δομή χαρακτήρων, με έντονη τη σχέση του ζευγαριού, ενός ζευγαριού που για τους άλλους ήταν αταίριαστοι αλλά μεταξύ τους λειτουργούσαν συμπληρωματικά. Μία συγκινητική ερωτική ιστορία που εξυψώνεται με τρόπο τραγικό και μια καταγγελία της εκμετάλλευσης του Τρίτου κόσμου!!!Μια εκμετάλλευση που στηλιτεύεται τόσα χρόνια τώρα με κάθε τρόπο και είναι στα χείλη δυνατών και αδυνάτων του κόσμου, που κανείς δεν τη θέλει αλλά συνεχίζεται…… άνθρωπος “τρώει” άνθρωπο!
Η φωνή της
53 γυναίκες συγγραφείς μέλη του δικτύου γυναικών συγγραφέων κατά της έμφυλης βίας, που ενώνουν τις φωνές τους σε ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι!!! Πονάς καθώς διαβάζεις ιστορίες γυναικών που κακοποιούνται. Γυναίκες που ενδοβάλλουν την εικόνα που έχει ο άλλος για εκείνες. Διαφορετικές αλλά πολλές πλευρές υποταγής και βίας, μιας υποταγής που σκάβεται μέσα σου και χτίζεται ολόκληρο οικοδόμημα χωρίς να χεις συναίσθηση και τελικά δέχεσαι αυτό που αρχικά σου φαινόταν αδύνατο: να σε ταπεινώνουν, να σε κάνουν να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις κάτι καλύτερο και τελικά να σε υποτάσσουν! Μια υποταγή που πατάει στο παρελθόν, στη μάνα σου στον πατέρα σου, κακοποιητικά περιβάλλοντα που θεωρούνται φυσιολογικά γιατί είναι δύσκολο να δεχτείς ότι ο άνθρωπος που αγαπάς και θέλει το “καλο” σου, σου φέρεται κακοποιητικά. Ποιο κομμάτι απ’ όλα αυτά άραγε είναι και δικό μας, τι ρίζες έχει μέσα μας; Πόσο μακριά ή κοντά μας συμβαίνει; Όταν το καταλάβαμε, πώς αντιδράσαμε; Τη βία κανείς δεν τη θέλει αλλά συνεχίζεται….. άνθρωπος “τρώει” άνθρωπο!!!
Μία φράση απ΄ το βιβλίο τα λέει όλα:
Αυτό κυρίως σου στερεί η βία όχι την ακεραιότητα του κορμιού, ούτε την ικμάδα του πνεύματος, τον αυθεντικό σου ήχο!!!!
Ανυπομονώ για την επόμενη συνάντησή μας στις 10 Νοεμβρίου στις 18:00 στο χώρο του art εμεις στα Λαγυνά!!
Το νέο μας βιβλίο είναι το: ” Ο άντρας μου” της Μπουζαρόφσκα
Άλλη μια αναγνωστική εμπειρία ξεκινά!!!
Και οι φωτογραφίες από την συνάντησή μας.
