Διαδικτυακά είχαμε την ευκαιρία ,την Τρίτη 25 του Απρίλη ,να μιλήσουμε με τον συγγραφέα κ.Παναγιωτάκη Γιώργο για τα βιβλία του : Ο Ισιντόρ και το φεγγάρι, Λέσχη Αλλόκοτων Πλασμάτων -Μυστικό Καταφύγιο,Τίγκρε,Αταξίες στην τάξη.
Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τι μας απάντησε.Την απομαγνητοφώνηση έκανε η δασκάλα του Στ1.
Κατερίνα Κ.:κ.Παναγιωτάκη ,εμπνευστήκατε από κάπου;Μου άρεσε η παιδική φαντασία στα βιβλία σας.Ένιωσα ότι είστε στο μυαλό ενός παιδιού.
Παναγιωτάκης:Όταν η κόρη μου ήταν περίπου στην Τρίτη, τέταρτη τάξη μου έλεγε ιστορίες που συνέβαιναν στην τάξη.Κάποια μέρα που είχε μουντό και συννεφιασμένο καιρό λέγανε ότι στην τάξη υπάρχει υπάρχουν φαντάσματα.Οπότε κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα.
Κωνσταντίνος Π.: Τους χαρακτήρες από την Πριγκίπισσα των 7 θαλασσών πώς τους σκεφτήκατε; Από φίλους ,από συγγενείς;
Παναγιωτάκης:Κάποιοι από αυτούς τους χαρακτήρες είναι ήδη γνωστοί από άλλες ιστορίες .Στα βιβλία μου κάθε φορά έμπαιναν οι βασικοί ήρωες δηλαδή ο Πάνος ή η Νίκη να συμμετέχουν σε όλες αυτές τις περιπέτειες .Ο καπετάνιος που συμμετέχει στο βιβλίο των 7 θαλασσών ούτε λίγο ούτε πολύ είναι μια φιγούρα που αναφέρεται σε ιστορίες θαλασσών.Όταν θα μεγαλώσετε θα διαβάσετε,ίσως , τον Μόμπι Ντικ όπου εκεί ένας καπετάνιος είναι ο αντίπαλος μιας φάλαινας που του φάγε το πόδι και την κυνηγάει σε όλες τις θάλασσες.
Κατερίνα Β. :Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το βιβλίο σας αγόρια εναντίον κοριτσιών αταξίες στην τάξη αν είναι μία πραγματική τάξη ή μία φανταστική
Παναγιωτάκης:Έβλεπα να υπάρχει μια κόντρα ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια αλλά στην πραγματικότητα πίσω από αυτή την κόντρα κρύβεται βέβαια μια συμπάθεια.Πάντα έτσι γίνεται.Όλο αυτό μου φάνηκε μια πάρα πολύ καλή ιδέα για βιβλίο. Ρωτούσα τα παιδιά και κανά δυο φορές το άκουσα ότι τσακωνόταν κορίτσια και τα αγόρια. Οπότε όταν άρχισα να το σκέφτομαι και ρωτούσα πώς σας φαίνεται ο τίτλος αγόρια εναντίον κοριτσιών μου απαντούσαν ότι είναι πάρα πολύ ωραίο και ότι το θέλουν.
Θεοδώρα:Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το βιβλίο σας Ισιντόρ. Πώς σας ήρθε η ιδέα η έμπνευση να γράψετε ένα τέτοιου είδους βιβλίο.
Παναγιωτάκης: Τέτοιου είδους ε; Θα σου πω πώς ξεκίνησε η όλη ιστορία. Με τον πιο απλό τρόπο. Μια μέρα είδα το φεγγάρι να ανατέλλει από το βουνό απέναντι από το σπίτι . Φαινόταν μερικές φορές τεράστιο .Ήταν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες τέτοιες και ήτανε λες και κάποιος το είχε τραβήξει κοντά σου. Τότε σκέφτηκα ένα σκοινί μαγικό, αόρατο που το τραβάς και έρχεται κοντά σου το φεγγάρι. Και άρχισα να πλάθω την ιστορία στο μυαλό. Έψαχνα να βρω μια πόλη ,έναν μάγο και σιγά σιγά άρχισε να πλάθεται η ιστορία του Ισιντόρ.
Στην πορεία ανακάλυψα ότι ενώ φαίνεται να είναι η ιστορία παραμυθιού είναι μια ιστορία της σημερινής εποχής. Δηλαδή τα ψέματα που κυκλοφορούν γύρω μας και μπορούμε όλα να τα πιστέψουμε. Τις ιστορίες τις ανταλλάσσουμε .Είναι ένα συνεκτικό κομμάτι τα παραμύθια οι αφηγήσεις.Όλα αυτά ενώνουν τους λαούς. Οπότε κάπως έτσι σιγά σιγά δημιούργησα αυτό το βιβλίο.
Ελένη :Πώς σκεφτήκατε το όνομα Ισιντόρ και το όνομα του μάγου;
Παναγιωτάκης:Τα ονόματα καμιά φορά τα σκέφτεσαι και δεν σου έρχεται με τίποτα. Και καμιά φορά σου έρχονται από μόνα τους. Σε αυτή την περίπτωση το όνομα Ισιντόρ μου ήρθε από μόνο του. Στα ελληνικά Ισιντόρ λέμε τον Ισίδωρο, που είναι ένα σπάνιο όνομα και κρύβει μέσα του την ελληνική λέξη δώρο και με έναν τρόπο το παιδί τους απαλλάσσει από αυτό τον τύραννο και γίνεται αυτός το δώρο. Το Λιβόρνο είναι μια πόλη στην Ιταλία και έβαλα ένα όνομα τέτοιο που έρχεται από τη δύση σε σχέση με την ανατολή.Δηλαδή είναι το παραμύθι και σιγά σιγά προχωράει προς την δύση της καριέρας του ως μάγος και στην δύση της ζωής του που θα είναι μεγάλος πια. Οπότε κάπως έτσι νομίζω ότι τα μπέρδεψα.
Γιάννης: Αν αλλάζετε τους χαρακτήρες στους ήρωες των βιβλίων «Αταξίες στην τάξη» θα άλλαζε η πλοκή;
Παναγιωτάκης: Ναι με έναν τρόπο γιατί κάθε χαρακτήρας κάνει και τα πράγματα να συμβαίνουν με έναν τρόπο .Αν για παράδειγμα αλλάξουμε την συμπεριφορά του Ιορδάνη αλλάζει και η ιστορία. Έχει πλάκα αυτό που συμβαίνει. Από πριν σχεδιάζουμε την ιστορία στο μυαλό μας με το τι θα γίνει και μετά καθόμαστε και το γράφουμε. Οι χαρακτήρες έτσι αρχίζουν και δημιουργούνται και επιβάλλουν τα πράγματα να γίνουν έτσι όπως τα θέλουν εκείνοι. Οπότε είναι πολύ σημαντικό πράγμα οι χαρακτήρες μέσα σε μια ιστορία.
Κων/νος Α. :Από πού αντλήσατε το θέμα για να γράψετε τα βιβλία «Αταξίες στην τάξη»;
Παναγιωτάκης:Έπειτα εμπνεύστηκα από τις ιστορίες που άκουγα από την κόρη μου όταν ήταν στο δημοτικό. Μετά άρχισα να συμβουλεύουμαι και τα παιδιά όταν πήγαινα στα σχολεία και κουβέντιαζα μαζί τους. Έτσι έπαιρνα ιδέες έφτιαχνα αυτό που μου λέγαν και κάπως έτσι έγινε αυτό που με ρωτάς.
Κωνσταντίνα:Θα μπορούσατε να κάνετε ένα βιβλίο για τους ήρωες όταν μεγάλωσαν στο βιβλίο Τίγκρε;
Παναγιωτάκης: Το σκέφτηκα ,είναι η αλήθεια. Αρχίζω να πιστεύω όμως ότι αυτός ο κύκλος έχει τελειώσει. Δεν μας λέει βέβαια τι ακριβώς έχει κάνει στο τέλος ο Τίγκρε και αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα .Τα έφτιαξε με τη Φαμπιάνα τελικά; Αν γινότανε δεύτερο βιβλίο τι πιστεύεις ότι θα έπρεπε να γίνει; Αν εσύ δηλαδή τώρα ήσουν συγγραφέας και έφτιαχνες το δεύτερο βιβλίο; Ίσως να είναι και σε καινούργιες περιπέτειες στα οποία θα συμμετέχουν τα παιδιά τους. Μπορείς να γράψεις κάτι και να το κουβεντιάσουμε.
Αλέξανδρος: Πώς εμπνευστήκατε να γράψετε για τη Βραζιλία και συγκεκριμένα για τις φαβέλες του Ρίο;
Παναγιωτάκης: Πολύ ωραία ερώτηση. Καταρχάς θα σας πω πως εμπνεύστηκα το Τίγκρε. Είναι αληθινή αυτή η ιστορία που όταν την είχα διαβάσει μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση. Το τι συμβαίνει στις φαβέλες μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρον. Ένιωσα την ανάγκη να ταξιδέψω ,να προσπαθήσω να δω πώς είναι ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα τέτοιο μέρος. Η Βραζιλία έχει πάρα πολλές φαβέλες. Το Ρίο ,για να καταλάβετε, που είναι μια τεράστια πόλη, μια μεγαλούπολη , έχει έντεκα εκατομμύρια κόσμο ,όσο έχει όλη η Ελλάδα. Υπάρχουν στο Ρίο πεντακόσιες τέτοιες γειτονιές που η καθεμιά έχει περίπου εβδομήντα χιλιάδες κατοίκους, οπότε φανταστείτε πόσα παιδιά ζουν εκεί. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον να υπάρχει μια ιστορία με πρωταγωνιστές αυτά τα παιδιά και μπλέχτηκε η ιστορία της αγάπης για το ποδόσφαιρο που παθιαζόμαστε τόσο πολύ. Κάπως έτσι έκανα το Τίγκρε.
Στέλιος :Πώς σκεφτήκατε να κάνετε το μυστικό αλφάβητο και το μπλοκάκι της Κλάρας;
Παναγιωτάκης: Το βλέπω σχεδόν παντού ,δεν ξέρω αν έχετε κάνει εσείς εδώ μυστικό αλφάβητο. Σκέφτηκα ότι αυτό το αλφάβητο που δεν μπορούν να το μάθουνε τα αγόρια θα λειτουργούσε πάρα πολύ καλά. Έτσι το σκέφτηκα. Το μπλοκάκι της Κλάρας ξεκίνησε σαν αστείο, δεν το είχα σχεδιάσει. Το σκέφτηκα όταν έγραφα το : «Αγόρια εναντίον κοριτσιών».
Μαρία :Διάβασα το βιβλίο «Αγόρια εναντίον κοριτσιών»και ήθελα να ρωτήσω γιατί η Κλάρα είναι τόσο απότομος χαρακτήρας;
Παναγιωτάκης:Κοίτα καμιά φορά βγαίνει αυτό το χαρακτηριστικό σε ανθρώπους. Έχει τα δίκια της, απλά δεν το βγάζουμε τόσο έντονα πολλές φορές παραέξω .Νομίζω ότι θα πρέπει να κουβεντιάζουμε τα προβλήματα και όχι να δέρνουμε τον κόσμο.Ίσως ν αυπήρχε κάποιο αγόρι που την πείραζε όταν ήταν μικρή και αυτό να την έχει κάνει να είναι απότομη στα αγόρια.
Αλέξανδρος :Το βιβλίο «Μυστικό Καταφύγιο» μιλάει για τα παιδιά που έχουν ειδικές ικανότητες ,θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα με αυτό το βιβλίο;
Παναγιωτάκης: Αλήθεια θέλω αναγνώστες που να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και ενώ κάποιες ιστορίες έχουν πολλά επίπεδα υπάρχει και ένα επίπεδο με αυτό που λες με τα νοήματα. Ήθελα να μιλήσω για παιδιά που είναι διαφορετικά. Μπορεί ένα παιδί να φαίνεται διαφορετικό στα άλλα παιδιά για διάφορους λόγους ,λόγω της καταγωγής ,του χρώματος ,του ύψους .Μπορεί να έχει μια συνήθεια που στους άλλους φαίνεται παράξενη αλλά μέσα από το βιβλίο νομίζω ότι βγαίνει η ανάγκη να σεβαστούμε για να καταλαβαίνουμε τους άλλους. Δεν υπάρχουν τόσες μεγάλες διαφορές μεταξύ μας.
Αλέξανδρος:Δεν κατάλαβα ακριβώς τον χαρακτήρα της Κρακατόα .
Παναγιωτάκης:Έχω μια σειρά το «Μυστικό καταφύγιο»πουείναι μια σειρά βιβλίων .Μέσα από αυτά τα βιβλία λοιπόν παρουσιάζονται οι χαρακτήρες και δεν θέλω να σου αποκαλύψω ακριβώς τι γίνεται στα υπόλοιπα βιβλία. Μπορώ να πω ότι άρχισε σιγά σιγά να χάνει την υπόστασή της και έμεινε σαν πνεύμα και παρόλα αυτά μπορούσε να κάνει πάρα πολλά πράγματα
Θεοδώρα:Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας ανθρώπου που ταυτίζεστε στο βιβλίο «Ισιντόρ»;
Παναγιωτάκης:Όταν γράφω ένα βιβλίο οι χαρακτήρες γίνονται ένα κομμάτι δικό μου. Το παιδί παρουσιάζεται να είναι παρορμητικό και να έχει πάθος .Κάπως έτσι ήμουν και εγώ. Οπότε ναι έχω πολλά στοιχεία
Κατερίνα Κ.:Αυτά που έγιναν στα βιβλία σας αντιπροσωπεύουν κάποια αληθινή στιγμή στη ζωή σας;
Παναγιωτάκης:Πολλά από αυτά με έναν τρόπο τα έχω ζήσει.Κάποια από αυτά όταν ήμουνα παιδί τα έχω ζήσει. Έπαιζα ποδόσφαιρο, ήμουν σε μια ομάδα.Είχα τσακωμούς οπότε ναι ,κάπως έτσι σίγουρα έχω ζήσει τους ήρωές μου.
Γιώργος Σ.:Τι σχέση έχετε με τον Δήμου;
Παναγιωτάκης:Είναι ο εικονογράφος και είναι μία σχέση που έχει αποτέλεσμα όταν υπάρχει κατανόηση μεταξύ του συγγραφέα και του εικονογράφου.
Κολλάζ που φτιάξαμε εμπνευσμένα από την ιστορία που διαβάσαμε ( από το Γ2)
Ερωτήσεις που κάναμε στον κύριο Παναγιωτάκη κατα την τηλεσυνάντησή μας στις 25 Απριλιου 2023
Ερώτηση: Πόσα βιβλία έχετε γράψει;
Απάντηση: 15 βιβλία.
Ερώτηση:Σας αρέσει το επάγγελμα σας;
Απάντηση: Ναι μου αρέσει πολύ.
Ερώτηση:Από πότε ξεκινήσατε να γράφετε βιβλία;
Απάντηση: Από 10 χρονών.
Ερώτηση: Πότε είναι ιδανικό να ξεκινήσουν να διαβάζουν οι μαθητές τις Αταξίες Στην Τάξη;
Απάντηση: Από Τετάρτη δημοτικού κι έπειτα.
Αλκινόη Ν. , Δημήτρης Φτ. , Νικολέτα Π., Σταύρος Π.
Η ιστορία του Ισιντόρ με λίγα λόγια
Κάποτε σε μια πόλη ένας μάγος- ο Λιβόρνο- και οι δύο βοηθοί του,ο Ισιντόρ και η Μπέλα ,προσπαθούσαν να κρατήσουν το φεγγάρι 🌙 στη χώρα του Μουρμάχ που ήταν ο βασιλιάς.
Κάποια στιγμή όμως το φεγγάρι 🌒 λύθηκε,ο Μουρμάχ θύμωσε πολύ και αποφάσισε να τιμωρήσει τον Λιβόρνο και την Μπέλα.
Θα καταφέρει τελικά ο Ισιντόρ να σώσει την Μπέλα και τον Λιβόρνο;
Ευδοκία Π., Γιώργος Μ.Α., Φρειδερίκη Τ., Γιώργος Τσ.
ΠΡΟΤΕΙΝΌΜΕΝΑ ΒΙΒΛΊΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ:
Αταξίες στην τάξη, Να, γιατί!, Λέσχη αλλόκοτων πλασμάτων
Περίληψη Να, γιατί!
Έχεις δίκιο κυρία ! Ήρθα τελείως αδιάβαστος…
Περίληψη Αταξίες στην τάξη.
Ο Πάνος και οι θεότρελοι συμμαθητές του μπλέκουν σε περιπέτειες που θα σας κάνουν να γελάσετε πολύ!
Περίληψη Λέσχη αλλόκοτων πλασμάτων
Αυτή είναι η ιστορία µιας παρέας σχεδόν συνηθισμένων παιδιών που το καθένα τους έχει κι από µια ασυνήθιστη ιδιότητα. Μελίνα τι λόγια είναι αυτά ;Δε θα σώσουμε εμείς τον κόσμο!
Μιρέλα Ντ., Μάρκος Μ. , Αϊσέλ Μπ., Νικόλαος Τσ.
Όταν συναντήσαμε τον κύριο Παναγιωτάκη,μας φάνηκε πολύ ωραία η συνάντηση γιατί ήταν ευγενικός και απαντούσε σε όλες τις ερωτήσεις μας. Μας πρότεινε να διαβάσουμε κάποια βιβλία που είχε γράψει και μας ζήτησε να του δείξουμε τα κολάζ που είχαμε κάνει.
Νικόλας Π., Μαρία Τ., Γιώργος Τρ. , Ελσίντα Χ. , Χρήστος Τσ.