Ένα βιβλίο χωρίς ανατροπές, ιδιαίτερα χαμηλόφωνο που καταφέρνει να μας συνεπαίρνει γιατί μας θυμίζει κάτι απ’ τη ζωή μας, που στο μεγαλύτερο μέρος της είναι απλή χωρίς ιδιαίτερες, σημαντικές εξάρσεις.  Ένας χαρακτήρας για άλλους αδιάφορος που δεν επιλέγει τη σύντροφό του, τη δουλειά του. Πήγαινε όπου πήγαινε το ρεύμα… όπως ακριβώς θα έκανε και μια πέτρα(stone)! Φαίνεται σαν να μην έκανε τίποτα συνειδητά! Μα για να τον καταλάβουμε και να επικοινωνήσουμε μαζί του καλύτερα, ίσως να ήταν χρήσιμο να τον εντάξουμε στο πλαίσιο της εποχής και της κοινωνίας του. Είμαστε λοιπόν στην Αμερική του 30′ και ο Στόουνερ ζει και ανδρώνεται ανάμεσα σε δύο πολέμους! Ένας μη προνομιούχος άνθρωπος από αγροτική οικογένεια που ξεκίνησε να σπουδάσει γεωπονική για να γυρίσει στα χωράφια! Τι νόημα δίνει άραγε η εποχή στις δράσεις των ατόμων;

       Αλλά και η γυναίκα του η Ίντιθ ζούσε σε μια κατάσταση θολή και αδιευκρίνιστη!!!!Οδηγήθηκαν σε ένα γάμο, βυθισμένοι σε έναν συμβιβασμό που κράτησε για χρόνια και κανείς τους δεν μπόρεσε να βγει απ αυτή τη συνθήκη! Και αυτός και η γυναίκα του ήταν εγκλωβισμένοι σε έναν καθωσπρεπισμό και όλες τους οι σχέσεις χαρακτηρίζονταν από αυτό!! Φαινόταν να ντρέπεται για τη γυναίκα του, που ναι μεν καταγόταν κι αυτή από χαμηλή κοινωνική τάξη αλλά δεν κατάφερε να εξελιχθεί. Ήταν γυναίκα του φαίνεσθαι. Μια μετριότητα βιτρίνας. Οι γονείς του Στόουνερ απλά σιωπούν και λειτουργούν ως όγκοι σιωπής, που ονειρεύονται να σπουδάσει ο γιος για να γυρίσει να τους βοηθήσει. Και αυτό γίνεται ή έτσι τουλάχιστον ξεκίνησε!  Άνθρωποι που λειτουργούν σα να μην έχουν συναισθήματα .

       Ο ήρωάς μας καταφέρνει να ανέβει στην κοινωνική ιεραρχία, αναρριχάται στη θέση του καθηγητή Πανεπιστημίου  και παρόλα αυτά δουλεύει εκεί όπως ακριβώς θα δούλευε στο χωράφι, συνεπής, σιωπηλός με αίσθηση καθήκοντος!!! Παθητική και βαθύτατα μοιρολατρική στάση για τη ζωή χωρίς ίχνος διάθεσης ν αγωνιστεί για τίποτα, ένας άνθρωπος που τ’  άφηνε όλα στη μοίρα!!!! Ζούσε στη γυάλα μιας αυτοαναφορικής κοινότητας, αυτής του πανεπιστημιακού κάμπους.Και η θέση του στο πανεπιστήμιο ήταν σαν μια τρύπα στην οποία χώθηκε και κατάφερε να προφυλάξει τη ζωή του!  Η θρησκεία, ο έρωτας είναι ζητήματα κοινωνικογένη, χτίζονται μέσα στους κόλπους της οικογένειας και “κληροδοτούνται” μέσα από αυτή. Γι αυτό  και ο ήρωας τα θεωρεί απατηλά.

        Τελικά όμως ο ίδιος πως αισθανόταν για τον εαυτό του; Ανεπαρκής,  αμφισβητούσε πάντα τον εαυτό του!!!! Δεν εισέπραξε και δεν απόλαυσε όσα κατάφερε να πετύχει! Λειτουργούσε σαν παρατηρητης στην ίδια του τη ζωή και όχι σαν πρωταγωνιστης η – καλυτερα-κατάφερε να γίνει πρωταγωνιστής μέσα από τη διδασκαλία του. Εκεί  μόνο βρήκε το νόημα στη ζωή του! Στο τέλος κατάφερε ν αποδεχτεί τον εαυτό του;  Τελικά στη ζωή παίρνουμε αυτό που διεκδικούμε ή αυτό που μας αξίζει;Παρατηρητής στην ίδια σου τη ζωή! Για σκέψου! Μπορεί να συμβεί τελικά σε όλους λίγο ή πολύ! Το βιβλίο αυτό κάλλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση για τον καθένα από εμάς.

Και με αυτούς τους προβληματισμούς κλείνουμε τον κύκλο των συναντήσεων μας για φέτος…… για να τον ξανανοιξουμε και πάλι από Σεπτέμβρη! Και συγκεκριμένα στις 29 Σεπτεμβρίου 2023 στις 6 το απόγευμα !

Μέχρι τότε θα μας κρατούν συντροφιά τα βιβλία:

1.

και

2.

εκδόσεις: Καστανιώτης

Και οι φωτογραφίες από την τελευταία μας συνάντηση!!!!!

Ραντεβού και πάλι τον Σεπτέμβρη!