Ανακοίνωση
Η γιορτή του Δ.Σ.Λαγυνών για την επέτειο του 1821 θα γίνει από την Δ΄τάξη,την Παρασκευή στις 9:00 το πρωί.Λήξη στις 10:30.
Ο εκκλησιασμός για την επέτειο θα γίνει την Δευτέρα 25-03-2019 στις 9:00 στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου .Θα ακολουθήσει παρέλαση στα Λαγυνά,στο Ηρώο, και κατάθεση στεφανιών.
Ο Δ/ντης
Παπαδόπουλος Ιωάννης
Θέμα: « Μήνυμα για την Γιορτή της 25ης Μαρτίου»
Από την ημέρα που ο ελληνικός λαός αποφάσισε να εξεγερθεί και να επαναστατήσει εναντίον των καταπιεστών του πέρασαν 198 χρόνια. Η 25η Μαρτίου του 1821 αποτελεί το πιο σημαντικό ιστορικό γεγονός στη νεότερη πορεία του ελληνικού έθνους και κατέδειξε το πραγματικό μεγαλείο ενός ολόκληρου λαού. Ο ελληνικός λαός έλαβε την οριστική και αμετάκλητη απόφαση να διεκδικήσει, να απαιτήσει και να κερδίσει την ελευθερία του έναντι οποιουδήποτε κόστους και θυσίας, ακόμα και αν αυτό το κόστος αφορούσε τον θάνατο πολλών. Όταν οι λαοί παίρνουν στα χέρια τους την υπόθεση του μέλλοντος τους ακόμη και απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους, αν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, πρέπει να έχουν την αυτοπεποίθηση ότι θα κερδίσουν. Με βαθιά πίστη, βαπτισμένοι σε ιδανικά και αρετές που τους όπλιζαν με περίσσιο θάρρος και ακατάλυτη αποφασιστικότητα, οι Έλληνες, αν και λίγοι και ανίσχυροι σε σύγκριση με τους πανίσχυρους Τούρκους δυνάστες, ύψωσαν το λάβαρο της επανάστασης, σε πείσμα όλων των προειδοποιήσεων και συστάσεων από τα μεγάλα Ευρωπαϊκά κράτη για να παραμείνουν φρόνιμοι και υποτελείς στους Σουλτάνους. Ο μεγάλος ξεσηκωμός του 1821 δεν αποτελούσε τυχαίο γεγονός· ήταν το ξέσπασμα ενός λαού που εμπνεύσθηκε, διεγέρθηκε και κινητοποιήθηκε από τους Έλληνες διαφωτιστές, τους δασκάλους του Γένους, τον Ρήγα Βελεστινλή, τον Αδαμάντιο Κοραή, τους Φιλικούς και πολυάριθμους άλλους φωτισμένους Έλληνες. Αυτοί οι άνθρωποι του φωτός θέρμαναν την ψυχή των σκλαβωμένων Ελλήνων και τη μπόλιασαν με το φιλελεύθερο ευρωπαϊκό πνεύμα εκείνης της εποχής και τα μηνύματα της γαλλικής επανάστασης για ελευθερία, ισότητα και αδερφοσύνη.
Αναμφίβολα, η 25η Μαρτίου 1821 δεν ήταν μόνο μια ηρωική στιγμή· ήταν, σε μεγάλο βαθμό, αποτέλεσμα ενός άλλου, σημαντικού αγώνα που προηγήθηκε για αιώνες και στηρίχθηκε πάνω από όλα στην Παιδεία. Γιατί ήταν μέγας αγώνας για το υπόδουλο Έθνος να διατηρήσει τη Γλώσσα, τις παραδόσεις του, την Εθνική του συνείδηση, τη Θρησκεία του. Η διαχρονικότητα αυτού του μηνύματος είναι περισσότερο από πρόδηλη και στις μέρες μας, καθώς στους δύσκολους καιρούς που διάγουμε, μετά από πολυετή οικονομική κρίση, η παιδεία και οι φορείς της μπορούν και πρέπει, μέσα από τη γνώση, την εκπαίδευση και την έρευνα, με εξωστρέφεια, καθώς και με το κοινωνικό έργο τους, να προσφέρουν τα κατάλληλα ερείσματα στο έθνος.
Σήμερα, καλούμαστε να αναμετρηθούμε με την ιστορία για ακόμη μια φορά και να εξέλθουμε νικητές. Μπροστά μας βρίσκονται προκλήσεις σε εθνικό, αλλά και σε οικονομικό επίπεδο, προκλήσεις που θέτουν σε απειλή το μέλλον των παιδιών μας. Καθήκον όλων μας είναι να δώσουμε έναν ακόμη πεισματικό και ανυποχώρητο αγώνα, ενωμένοι, με πίστη στις δικές μας δυνάμεις. Το παράδειγμα των ηρώων του Ελληνισμού πρέπει να φωτίσει σαν φάρος τις προσπάθειες μας.
Ο Περιφερειακός Διευθυντής
Α/θμιας& Β/θμιαςΕκπ/σης
Κεντρικής Μακεδονίας
Παναγιώτης Ζ. Ανανιάδης
Γεωλόγος-Θεολόγος
Η 25η Μαρτίου είναι ημέρα μνήμης και τιμής της Επανάστασης του 1821 ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία. Η επανάσταση των Ελλήνων αποτελεί ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, όχι μόνο για την ελληνική αλλά και για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία. Για εμάς τους Έλληνες σηματοδοτεί την απαρχή της πολιτικής μας συγκρότησης ως ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Την ίδια όμως στιγμή εγγράφεται και στο μεγάλο επαναστατικό κίνημα που εγκαινιάστηκε στην Ευρώπη μετά την Γαλλική Επανάσταση, που αμφισβήτησε την απολυταρχία και διεκδίκησε την ανατροπή των παλιών καθεστώτων και την εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής τάξης βασισμένης στα προοδευτικά προτάγματα της ισότητας, της χειραφέτησης και της λαϊκής κυριαρχίας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι το ελληνικό εθνικό κίνημα, αναδύθηκε μέσα από μια σύνθετη πνευματική και κοινωνική διαδικασία στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα, και υπήρξε η πρώτη από τις εθνικές επαναστάσεις της Ευρώπης που σημείωσε επιτυχία και οδήγησε στη συγκρότηση του πρώτου ανεξάρτητου κράτους στα Βαλκάνια.
Μέσα από τη δυναμική της επανάστασης, ο παλιός κόσμος των αγροτών, των αρματολών, των εμπόρων και των καραβοκύρηδων μετασχηματίζεται και διεκδικεί την ανεξαρτησία και την πολιτική του συγκρότηση.
Στην πολυκύμαντη δεκαετία που ακολούθησε την έκρηξη της επανάστασης, ο λαός αυτός γνώρισε νίκες αλλά και ήττες στο πεδίο της μάχης, συγκρότησε νέους πολιτικούς θεσμούς, διακήρυξε τη βούλησή του στα πολιτειακά κείμενα του Αγώνα- που ενσωμάτωσαν τις πιο προοδευτικές δημοκρατικές ιδέες και αξίες της εποχής- διεκδίκησε την παρουσία του στο ευρωπαϊκό διπλωματικό πεδίο, προκάλεσε τον θαυμασμό των ευρωπαϊκών λαών και την ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού κινήματος αλληλεγγύης.
Δεν απέφυγε όμως και ισχυρές αντιπαραθέσεις, οξύτατες εσωτερικές συγκρούσεις, αποτέλεσμα τοπικισμού, πολιτικών ανταγωνισμών και προσωπικών φιλοδοξιών, που οδήγησαν τελικά σε αιματηρές εμφύλιες διαμάχες, και υπονόμευσαν, έστω και προσωρινά, την έκβαση της επανάστασης. Οι διαμάχες αυτές άφησαν το αποτύπωμά τους και στις μετέπειτα εξελίξεις.
Σήμερα, καθώς οδεύουμε προς τον εορτασμό των 200 χρόνων από την κήρυξη της επανάστασης, οφείλουμε, με την ευκαιρία της ιστορικής αυτής επετείου, να αναστοχαστούμε όσα έγιναν τότε, θετικά και αρνητικά, έχοντας, όμως, πάντα στο μυαλό μας το πόσο σημαντικό ήταν το αιώνιο μήνυμα «Ελευθερία ή Θάνατος». Οι ελευθερίες και η δημοκρατία κατακτώνται καθημερινά με πολύμορφους αγώνες. Είναι και αυτό ένα από τα διαρκή διδάγματα της Επανάστασης.